Bouwterrein kan nutteloze fundering hebben

Een gemeente bezit een voormalige recreatieterrein waarop diverse onroerende zaken
staan. Het betreft hoofdgebouwen, houten garages, toiletgebouwen, wegen en circa vijftig
vrijstaande stenen recreatiewoningen met fundering en riolering. Tot medio 2007 is
het recreatieterrein als asielzoekerscentrum gebruikt. De gemeente sluit op 6 december
2007 met een woningstichting een koopovereenkomst. Deze overeenkomst houdt kort gezegd
in dat de woningstichting de voor woningbouw uitgeefbare kavels en vier voor openbare
bostuin bestemde middengebieden koopt. De koopsom omvat onder andere een bijdrage
voor de aanneemsom die de gemeente de woningstichting moet betalen voor het bouw-
en woonrijp maken van het openbaar gebied. Het uitgangspunt is dat de gemeente de
percelen in de huidige staat met bebouwing levert. Maar in 2014 ontbinden de partijen
formeel de koopovereenkomst. De gemeente zal meewerken aan de rechtstreekse verkoop
en levering aan de kopers. De opstallen worden gesloopt, maar de fundering en riolering
blijven achter.

Eenvoudig te verwijderen fundering De gemeente levert diverse terreinen vrij van omzetbelasting. De inspecteur is het
daar niet mee eens, omdat hij meent dat bepaalde terreinen kwalificeren als bouwterrein.
Het geschil dat voor Hof Arnhem-Leeuwarden belandt, ziet op 18 percelen. Op 16 van
deze percelen bevonden zich op het moment van levering slechts delen van de fundering
en riolering. Op de andere twee percelen maakten de fundering en riolering slechts
12% respectievelijk 13% uit van het totaal. Bovendien bestonden de funderingen uit
betonnen platen die eenvoudig en snel waren te verwijderen. Ook de riolering was eenvoudig
te verwijderen. De betonnen platen en riolering konden evenmin dienstbaar zijn aan
de nieuwe bebouwing. Daardoor konden zij niet de functie van gebouw vervullen en kwalificeerde
de percelen als bouwterrein.

Bron: Hof Arnhem-Leeuwarden 20-02-2024 (gepubl. 1-03-2024).